Рост дзіцячых зубоў праходзіць у тры этапы. Гэтыя этапы залежаць ад зменыпрыкусу. Ён у сваю чаргу бывае зменны, пастаянны і дзіцячы. На кожным з пералічаных этапаў існуюць свае асаблівасці выдалення зубоў.
Асноўныя паказанні да выдалення зубоў у дзяцей:
• карыес ў запушчанымстане,
• вострыя захворванні (гаймарыт, хранічны перыядантыт, периостит),
• траўма малочнага зуба,
• паказанні ортодонтіческого характару.
Перадвыдаленнем малочных зубоў трэба правесці поўны агляд ротавай паражніны дзіцяці і праверыць, ці няма супрацьпаказанняў да правядзення дадзенай працэдуры.
Працэдура выдалення малочных зубоў кардынальным чынам адрозніваецца ад працэдуры выдалення пастаянных зубоў. Гэта адрозненне звязана з марфалагічных будовай малочнага зуба. Ён валодае больш тонкімі сценкамі альвеол. Пры гэтым шыйка зуба выказана слаба і моцна выяўленае разыходжанне каранёвай сістэмы. У гэты ж час пад зубам можа прысутнічаць зачаток пастаяннага зуба. Пры выдаленні малочнага зуба не павінен быць пашкоджаны зачаток новага зуба. Для гэтага ў стаматалогіі ўжываюцьспецыяльныя медыцынскія шчыпцы, якія не дазваляюць прасунуць малочны зуб у глыбіню. Такія абцугі павінны мець невялікую фіксацыю, тамушто сценкі зубоў тонкія і могуць раздавиться.
Варта адзначыць, што выдаленне пярэдніх малочных зубоў ўплывае на развіццё гаворкі дзіцяці.
У працэсе выдалення малочных зубоў галоўная задача – не пашкодзіць зародкі пастаяннага зуба.
Выдаленне малочныхз убоў у дзяцей варта ажыццяўляць з асцярогай. Пасля таго, як быў выдалены малочны зуб, рэкамендуецца ўважліва сачыць за лункай да поўнага яегаення. Можа пачацца запаленне лункі і адкрыцца луночковое крывацёк.
Існуюць наступныя супрацьпаказанні па выдаленні малочных зубоў:
• наяўнасць сардэчна-сасудзістых захворванняў, такіх як стэнакардыя, арытмія, тахікардыя і міякардыт,
• інфекцыйныя захворванні – шкарлятына, грып, ВРЗ, коклюш, пнеўманія,
• захворванні нервовай сістэмы – алігафрэнія, энцэфаліт і хвароба Дауна,
• наяўнасць захворванняў крывяноснай сістэмы – лейкамія, гемафілія, малакроўе, востры лейкоз,
• наяўнасць вострых нырачных захворванняў.
• Калі выдаленне малочнага зуба праведзена правільна, то ў працэсе рэабілітацыі не павінна ўзнікнуць ніякіх абвастрэнняў.
Ўскладненні, якія могуць паўстаць пасля выдалення малочнага зуба ў дзіцяці, – далейшае фарміраванне няправільнага прыкусу або пашкоджанне зародкаў пастаяннага зуба. Існуе таксама верагоднасць таго, што пасля выдалення малочнага зуба, астатнія зубы пачнуць зрушвацца. Пры гэтым не застанецца дастатковай прасторы для пастаяннага зуба. Таму выдаляць малочны зуб трэба пры поўным пашырэнні каранёў.
Выдаленне малочных зубоў, як правіла, праводзіцца ў стаматалагічнай клініцы. Кошт выдалення малочных зубоў залежыць ад складанасці правядзення працэдуры і можа ўключаць анестэзію.